درباره اندونزی
اندونزی سرزمینی است متشکل از 17508 جزیره و جمعیت آن بیش از 200 میلیون است. اندونزی بزرگترین جمعیت مسلمان دنیا را دارد. از نظر نژادی، اندونزی کشوری بسیار پر تنوع است و مردم آن به بیش از 300 زبان محلی گویش می‌کنند. پایتخت آن در جزیره‌ی جاوا واقع است و جاکارتا نام دارد.
اطلاعات كلی درباره ی اندونزی
| پایتخت | جاکارتا |
| بزرگترین شهر | جاکارتا |
| نوع حكومت | جمهوری |
| زبان رسمی | اندونزیایی |
| مساحت | 1,919,440 كيلومتر مربع |
| جمعیت | 237,556,363 سرشماری 2010 |
| واحد پول | روپیه (IDR) |
| منطقه ی زمانی | UTC+7 to +9 |
| پیش شماره تلفن | +62 |
| دامنه ی اينترنتی | .id |
موقعيت جغرافيايی اندونزی در نقشه جهان
پرچم كشور اندونزی
آب و هوای اندونزی (Indonesia Weather)
اندونزی دارای آب و هوایی استوایی (گرم و مرطوب) بوده و تغییرات فصلی در آن اندک می باشد. این کشور دارای دو فصل گرما و بارانی و مرطوب است.
جغرافیای اندونزی (Indonesia Geography)
اندونزی با ۰۲۴, ۰۴۲, ۲ کیلومتر مربع وسعت (سیزدهمین کشور جهان) در نیمکره ي شرقی، در جنوب شرقی آسیا، در اقیانوس هند و دریاهای وابسته به آن واقع شده و متشکل از مجمع الجزایر و جزیره های فراوان (حدود ۶۰۰ , ۱۳ جزیره) است و خط استوا از آن می گذرد. اندونزی در جزیره گینه نو با پاپوا و هم چنین در جزیره برنئو با مالزی مرز مشترک دارد.
این کشور را می توان از لحاظ وضعیت طبیعی به چند قسمت زیر تقسیم کرد:
جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره های جهان است و با جزیره های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می شوند. قسمت عمده آن را جلگه ها و نواحی پست تشكيل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوه های باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی می باشند. رودهای آن کوتاه و پر آب بوده و اکثرا از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهم ترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگل ها که اغلب غیر قابل نفوذند، وسعت زیادی دارند. و مرداب های وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است.
جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیت ترین آن ها است که بیش از ۶۵% جمعیت کشور در آن زندگی می کنند. کوه ها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگه ها و جنگل ها تشكيل می دهند. رودهای آن عمدتا کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است.
جزیره برنئو: قسمت اعظم این جزیره متعلق به اندونزی است که در اصطلاح محلی به آن کالیمانتان گفته می شود. ارتفاعات آن عمدتا در نواحی شمالی واقع شده و قسمت اعظم آن را جنگل ها و جلگه ها شامل مي شوند. رودهای طویلی در آن جریان دارند از جمله: باریتو، ماهاکام، نگارا، کایان و کاپواس. بلندترین نقطه آن ۹۸۸,۲ متر ارتفاع دارد.
جزیره سلبس (سلب): جزیره ای کوهستانی و مرتفع است که قسمت اعظم آن را جنگل ها پوشانده اند. از رودهای آن می توان از ماریسا، کاراما، ماماسا، بونگکا و پالو نام برد. قله رانتکومبولا با ۴۵۵, ۳ متر ارتفاع بلندترین نقطه ي آن است. نام محلی این جزیره، سولاوسی است.
جزیره گینه نو: نیمه غربی این جزیره که اصطلاحا ایریان غربی گفته می شود و به اندونزی تعلق دارد. نواحی مرکزی و شمال غربی آن را کوه ها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن را جنگل ها و جلگه ها تشکیل میدهند. رود دیگول مهمترین رود آن است. بلندترین نقطه آن قله جایا (۰۲۹ , ۵ متر) است.
جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شده اند و عمدتا کوهستانی و مرتفع می باشند. بزرگترین جزیره های آن عبارتند از: سومباوا، فلورس، سومبا، تیمور و بالی.
سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیره های برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتا کم ارتفاعند. بزرگترین جزیره آن، بانگکا می باشد.
سایر جزایر شرقی: که مجموعا به جزایر ملوک یا اویه معروف هستند و در اطراف جزیره های سلس و گینه نو واقع شده اند و کوهستانی و مرتفع اند. جزیره های هالماهرا و سرام بزرگترین جزیره های این نواحی می باشند.
بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگه های آن عمدتا در جزیره های جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگل های آن عمدتا در جزیره های برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شده اند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. بلندترین نقطه آن قله جایا با ۰۲۹, ۵ متر ارتفاع است. طویل ترین رود آن باریتو (۸۸۵ کیلومتر) و دریاچه توبا (۵۰۰, ۲ کیلومتر مربع) وسيع ترین دریاچه ي آن است.
اقتصاد اندونزی (Indonesia Economy)
واحد پول اندونزی روپیه (IDR) می باشد.
بنابر آمار سال ۲۰۰۵ تولید ناخالص داخلی اندونزی ۲۸۷ میلیارد دلار بوده که سهم سرانه هر فرد ۴۴۵۸ دلار است. سهم صنعت ۴۰٫۷٪ که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش کشاورزی ۱۴٪ می‌باشد و محصول اصلی اش برنج است. با این حال بیشترین شاغلان، يعني ۴۱ میلیون و هشتصد هزار نفر در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. کشاورزان و روستاییان مقدار زیادی لاستیک، چای، قهوه، تنباکو و ادویه تولید و صادر می‌کنند. بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور می‌باشد.
اندونزی از لحاظ معدنی کشوری ثروتمند بوده و معادن نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، زغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است. یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی، صنعت توریسم است.
فرهنگ مردم اندونزی (Indonesia Culture)
مردم اندونزی بسیار مهمان نواز و خونگرم هستند و به راحتی و با یک لبخند میتوان با آن ها ارتباط برقرار کرد. هنگام معرفی خودتان از اسم کوچک استفاده کنید تا ارتباط صمیمانه تری برقرار کنید.
در اندونزی احترام به افراد مسن خیلی مهم است. هنگامی که با فردی هم سن پدر یا مادرتان صحبت می کنید، او را با نام تنها صدا نکنید. بلکه اگر مرد است پیش از اسم او پاک یا باپاک بگویید و اگر زن است پیش از اسم او بو یا ایبو بگویید. هنگام سلام و خداحافظی دست تکان دهید. اگر با کسی خیلی صمیمی شدید می توانید به شانه او دست بزنید. بوسیدن گونه ها فقط در بین خانم ها مرسوم است اما مردها هنگامی که با یکدیگر آشنایی چندانی ندارند این کار را نمی کنند. اگر می خواهید چیزی را بدهید یا بگیرید یا دست تکان دهید، حتما از دست راست استفاده کنید. در برخی از مناطق اندونزی لمس کردن سر بی احترامی تلقی می شود. برای قدردانی همیشه تشکر کنید. تشکر به اندونزیایی تریما کاسی است.
عکس گرفتن از افراد در برخی از مناطق اندونزی کار خوبی نیست (البته بیشتر، هندوها از جزایر بالی، نه مسلمانان). اگر قصد عکس گرفتن دارید حتما اجازه بگیرید. برخی از مردم اندونزی معتقدند اگر از کسی عکس بگیرید، روح آن ها را با خود همراه کرده اید.
اندونزیایی ها ممکن است از سن یا وضعیت تأهل شما سؤال کنند و این برای آن ها خیلی عادی است. اگر دوست ندارید به سؤالات آنها پاسخ دهید، یک جواب دو پهلو و یا یک شوخی می تواند مؤثر واقع شود.
صدای بلند یا پرخاشگرانه، تحقیرآمیز تلقی می شود. ادب و احترام کلید حل مشکل است. حتی اگر تصور می کنید حق دارید در بحث، منفجر شوید، خود را کنترل کنید و ادب و احترام را از دست ندهید.
اندونزیایی ها حدود ۳۰۰ واژه فارسی در زبان خود استفاده می کنند. آن ها خیلی خوشحال می شوند که شما بتوانید بعضی از جملات را به زبان خودشان بگویید.
اندونزیایی ها افرادی غیرتی هستند. زنانشان معمولا تنها از خانه بیرون نمی روند. اگر زنی را تنها ببینند احتمالا درباره ي شوهر او سؤال خواهند کرد که کجاست. در خود اندونزی، یک زن تنها، ممکن است مورد متلک جوانان قرار گیرد. اما در آنجا پوشش اسلامی بسیار در دفع متلک دیگران مؤثر است.
بیشتر اندونزیایی ها عصبانیت خود را اظهار نمی کنند و هنگام عصبانیت در چهره فرد مقابل خیره می شوند و لبخند می زنند. اما مواظب باشید که خیره شدن شما در چشم آنها طولانی نشود. چون نشانه ستیزه جویی است. همچنین در حالتی که دستتان را به پشتتان گرفته اید نایستید، چون این هم نشانه عصبانیت و خشونت است.
قرار دادن انگشت شصت بین سبابه و انگشت وسط، و اشاره آن به سمت یک فرد، نشانه تهدید اوست.
زبان مردم اندونزی (Indonesia Language)
زبان رسمي مردم اندونزی مالایایی (اندونزیایی) است و زبان هلندی نیز بر اثر تسلط چند صد ساله هلند در این کشور رایج است. زبان های محلی در جزایر مختلف اين كشور معمول است.
دین مردم اندونزی (Indonesia Religion)
جمعیت این کشور در حدود ۲۳۸ میلیون نفر است که از این رقم ۹۰ درصد مسلمان و بقیه مسیحی، هندو یا بودایی هستند.
بطور کلی سه موج فرهنگی در طول تاریخ بر اندونزی تأثیرگذار بوده اند:
۱ -مذاهب طبیعت گرای هندو و بودا از هند
۲ -اسلام از ایران و کشورهای عربی
۳ -مسیحیت از کشورهای استعماری اروپایی به ویژه هلندی
با ورود جریان اسلام به اندونزی، جریان هندو و بودایی از تکاپو افتاد اما با ورود جریان مسیحی نيز اسلام همچنان به حیات و پیشرفت خود ادامه داد.
شواهد تاریخی گویای آن است که تجار مسلمان از همان قرون اول هجری به مجمع الجزایر اندونزی رفت و آمد داشته و تأثیر گذار بوده اند. به طوری که از همان زمان های قدیم، در بعضی از مناطق اندونزی حکومت اسلامی تشکیل شده بود. محققان معتقدند مهم ترین جریان اسلامی تأثیر گذار بر اندونزی جریان تصوف پس از حمله مغول ها به ایران بوده است که پس از سقوط بغداد عده ای از صوفیان راهی جنوب شرق آسیا شدند و در آن جا به ترویج اسلام با صبغه عرفانی (با ترکیبی از عرفان هندو-بودایی) پرداختند. به این ترتیب تاکنون طریقت های مهم صوفیانه مثل قادریه، نقشبندیه، شطاریه، خلوتیه و سهروردیه همچنان به حیات خود ادامه می دهند.
اسلام در اندونزی یکنواخت نیست و برحسب مناطق مختلف جغرافیایی آن متغیر است. مثلا مسلمانان سوماترا عموما پایبندی بیشتری به اسلام نشان می دهند در حالی که مسلمانان جاوه بعضا در کنار اعتقادات اسلامی خود به عقاید ماقبل اسلام (هندو-بودایی) نیز اعتقاد دارند.
مسلمانان اندونزی که عمدتا شافعی مذهب نیز هستند، همواره چشم به خاورمیانه به خصوص مصر و عربستان داشته اند و برای تحصیل علوم دینی به این کشورها سفر می کنند. حضور طلاب اندونزی در کشورهای اسلامی و نیز حضور سالانه مسلمانان در مراسم حج، دو عامل مهم ارتباط و تأثیرپذیری اندونزی از کانون اصلی اسلام در سال های اخیر بوده است.
دولت اندونزی خود را دولتی اسلامی نمی داند و ایدئولوژی پانچاسیلا را مبنای حکومت خود قرار داده است. دولت در عمل از سکولاریسم پیروی می کند اما خود را دولتی ضد دین (لائیک) نمی داند. به جهت وجود قیام های اسلام گرایانه در بخش هایی از اندونزی، حاکمان، اسلام را خطری بالقوه برای خود می دانند و تلاش می کنند با سیاست زدایی از اسلام و مخالفت با اسلام سیاسی حرکت های اسلامی را به عرصه های فرهنگی و اجتماعی سوق دهد. گرایش مسلمانان اندونزی به اجرای مراسم اسلامی و به خصوص سفر آنان به حج در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است.
برخی تشکیلات مذهبی – اسلامی در اندونزی
انجمن محمدیه: با هدف ارتقای وضعیت مسلمانان از طریق اصلاح وضعیت آموزشی و اجتماعی آنان شروع شد که بعدها تحت تأثیر وهابیت قرار گرفت.
نهضت العلما: در واکنش به انجمن محمدیه با هدف بازگشت به تعالیم راستین اسلام بنیان نهاده شد.
حزب متحده توسعه: در پی سیاست دولت مبنی بر کاهش و ادغام احزاب از به هم پیوستن ۴ جریان اسلامی تشکیل شد.
مجلس علمای اندونزی: مرکب از نمایندگان جریان های مختلف اسلامی با هدف اظهار نظر در خصوص مسائل اختلافی مسلمانان.
مجمع روشنفکران مسلمان اندونزی: با هدف ارتقا وضعیت مسلمانان متناسب با تحولات جهان و نیازهای کشور
غذای مردم اندونزی (Indonesia Food)
برنج و همچنین غذاهای دریایی غذای اصلی مردم اندونزی را تشکیل می دهد. غذاهای چینی به خصوص غذاهای گوشتی تاثیر به سزایی بر سبک خوراک پزی اندونزی داشته اند. غذاهای اندونزی معمولا چرب و نرم و پر ادویه و تند هستند. در عین حال هر یک از استان های اندونزی، غذای مخصوص به خود را دارند.
میوه های اندونزی
در اندونزی علاوه بر آناناس، انبه، انار و مرکبات، میوه های گرمسیری مختلفي وجود دارند که شاید تا به حال اسم آن ها را هم نشنیده باشید:
آووکادو
انجیر خاردار (Thorny Fruit)
سن سویریا (Snake Fruit)
نان صحرایی (Jackfruit)
ساپادیل (Soursop)
رمبوتان (Rambutan)
دوکو (Duku)
جامبو ایر (Jambo Air)
جوز الجنان (Mangosteen)
ساپودیل (Sapodilla)
میوه ستاره ای (Starfruit)
مسافت و اختلاف زماني اندونزی (Distance & Local Time
مسافت و اختلاف زمانی تهران و جاکارتا ( ایران و اندونزی )
فاصله تهران تا جاکارتا ۴۶۰۴ مایل معادل ۷۴۰۹ کیلومتر است.
ساعت جاکارتا ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه از تهران جلوتر می باشد. یعنی اگر در تهران ساعت ۹ صبح باشد در جاکارتا ساعت ۱۱.۳۰ صبح است.
جشن ها و تعطيلات رسمی اندونزی (Indonesia Celebrations)
جشنواره کایت بالی در کشور اندونزی، جشنواره اي بین المللی است که هر ساله در Padang Galak در ساحل Sanur برگزار می شود. کایت های بزرگ سنتی که تقریبا با عرض ۴ متر و طول ۱۰ متر ساخته شده و با پرواز در آسمان به رقابت مي پردازند. به اعتقاد مردم بالی این کایت ها در آسمان به پرواز در می آیند که به خدای هندوها پیغام دهند تا محصولات کشاورزی آن ها زیادتر شود
Bebean به شکل ماهی، Janggan به شکل پرنده و Pecukan به شکل برگ، سه کایت سنتی هستند که در آسمان به پرواز در می آیند. در اين مسابقه تیم ها به صورت ۱۰ نفره هستند. البته تنوع کایت ها بسیار زیاد است و به شکل های متنوع دیگری هم وجود دارند. رنگ های سنتی که در ساخت کایت ها به کار می رود اغلب قرمز، سفید و سیاه است. در فصل خشک June تا August که وزش باد در اندونزی از شرق به غرب است، مناسب ترین زمان برای این جشنواره است که توریست های زیادی جذب این جشنواره می شوند و کوچک و بزرگ در شالیزارهای خالی تماشاگر آسمان رنگی پر از کایت های زیبا هستند و همراه این باور وجود دارد که کایت ها پیام رسان افزایش محصول و بارندگی باشند.
